Ζωή και θάνατος τού ρινόκερου

Αποσπάσματα από την κριτική τής Βαρβάρας Ρούσσου στον "Αναγνώστη":

"Ο Ρινόκερως, τέταρτο ποιητικό βιβλίο του Παναγιώτη Ιωαννίδη, ακολουθεί την Πολωνία (εκδ.  Καστανιώτη, 2016), τη συλλογή που σηματοδοτεί την ωριμότητά του. Κοινό σημείο[,] η εκμετάλλευση της πραγματικότητας [] προκειμένου το ρεαλιστικό στοιχείο [] να αποτελέσει την αφορμή για να τεθούν μείζονα ερωτήματα. 

[Η] ζωή και ο θάνατος, η μνήμη ως ατομική ανάμνηση, η τέχνη και η αναπαράσταση, η συνομιλία των τεχνών, η στάση του καλλιτέχνη μπρος στην τέχνη του, αποτελούν τις βάσεις του ποιητικού οικοδομήματος. Καθένας από αυτούς τους άξονες υποστηρίζει μια ομάδα ποιημάτων που διαπλέκονται χωρίς να αποτελούν ξεκάθαρες ενότητες. 

Θεματικό πεδίο της συλλογής αποτελεί ο προβληματισμός γύρω από το βαθμό αναπαραστατικότητας. [] Η σχέση λόγου-εικόνας/φωτογραφίας συνδυαστικά με την ιδέα του θανάτου[, η] διαρκής υπόμνηση της απώλειας [], η φωτογραφία που διαιωνίζει το αναπαριστώμενο πρόσωπο και γίνεται άναρθρος λόγος, επαναλαμβάνουν, ως έναν ακόμη άξονα της συλλογής, το ερώτημα: «Τι μένει μετά το θάνατο;» [] 

Ιδιαίτερο γνώρισμα του βιβλίου αποτελεί η διαρκής επαναφορά του ζώου ως συμπύκνωση όλων των έμβιων όντων, ως περιθωριοποιημένο ον στο ανθρωποκεντρικό σύμπαν, ως αντικείμενο στα μάτια του ανθρώπινου υποκειμένου. [] Ο θάνατος, κοινή και αναπόδραστη μοίρα των έμβιων όντων, λειτουργεί καταλυτικά, εξισώνοντας τις διαφορές των ειδών και ακυρώνοντας την ιδέα της ανθρώπινης ανωτερότητας μπροστά στο μέγιστο οντολογικό θέμα []. 

Η καθαρότητα των στίχων του Ιωαννίδη, η ευθύτητα με την οποίαν παρουσιάζονται τα ζητήματα που προϋποτίθενται ως ποιητικό έναυσμα (τέχνες, θάνατος, ζώο), η συντομία των ποιημάτων και η κλασική στιχική κατανομή τους σε ελευθερόστιχες στροφικές ενότητες μελετημένες ως προς τους διασκελισμούς, τις σιωπές, την αστιξία και τα σχήματα, τέλος η εύστοχη μετάβαση σε πεζόμορφες επιλογές[,] μαρτυρούν μια ποίηση που κρατά ισορροπία." 

Ολόκληρη η κριτική της, εδώ: https://www.oanagnostis.gr/i-zoi-kai-o-thanatos-toy-rinokeroy-tis-varvaras-royssoy/